ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΑΧΑΪΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ ΠΑΡΕΛΑΣΕΩΝ

MIA ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ

Το θέμα επαναπροσδιορισμού του ρόλου των μαθητικών παρελάσεων έρχεται πάλι στην επικαιρότητα με αφορμή την επέτειο της 28ης Οκτώβρη 2006 . Η δραστηριότητα της «Πρωτοβουλίας εκπαιδευτικών Αχαΐας των τριών βαθμίδων για την κατάργηση των μαθητικών παρελάσεων» μαζί με τη στήριξη φοιτητικών συλλογικοτήτων καθώς και άλλων οργανώσεων –κινήσεων συνεχίζεται. Είναι μια πρωτοβουλία που προκάλεσε κατά τη περσινή χρονιά συζητήσεις και προβληματισμούς στους συλλόγους εκπαιδευτικών και έγινε θέμα στα τοπικά και πανελλαδικά Μ.Μ.Ε.

- Είναι καιρός να ξεκινήσει μια οργανωμένη συζήτηση στη «βάση» της κοινωνίας μεταξύ των κοινωνικών φορέων, οργανώσεων, κομμάτων για την ιστορική διαδρομή του θεσμού των μαθητικών παρελάσεων στη χώρα μας από το 1936 που καθιερώθηκαν από τη φασιστική δικτατορία του Μεταξά , όπου ήθελε την νεολαία πειθαρχημένη-υποταγμένη στην ιδεολογία του, μέχρι τις μέρες μας όπου συνεχίζονται με σημαντική διακομματική συναίνεση.

Μια συζήτηση για το αν η κοινωνική πρακτική των μαθητικών παρελάσεων εξυπηρετεί την καλλιέργεια της ιστορικής μνήμης ή αποτελεί ένα ρηχό και επιφανειακό τρόπο να «θυμάται» κανείς και ειδικά οι μικροί μαθητές, τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα.

- Μια συζήτηση για το νόημα που έχει η μαθητική συμμετοχή σε ένα στρατιωτικοποιημένο μοντέλο εορτασμού, με διαταγές –παραγγέλματα-στρατιωτικό βήμα-ένα στο αριστερό- κεφαλή δεξιά, σε μια εποχή που κατά τα άλλα συμφωνούμε ότι καλώς πρέπει να απαγορευτούν τα πολεμικά παιχνίδια και ότι δεν πρέπει να χαράζουμε στα μυαλά των παιδιών τη μιλιταριστική λογική. Μήπως πρέπει να βλέπουμε τους μαθητές σαν εν δυνάμει στρατιωτάκια που συμμετέχουν με τον τρόπο τους στη πολεμική προετοιμασία του έθνους;

Μια συζήτηση για την παιδαγωγική πλευρά των μαθητικών παρελάσεων και για το κατά πόσο καλλιεργούν διακρίσεις μεταξύ των μαθητών με βάση το φύλο, την επίδοση, την σωματική ικανότητα, τα ελληνορθόδοξα πιστοποιητικά. Είναι εκπαιδευτικά-παιδαγωγικά σωστό να επιμένουμε σε έναν θεσμό που γίνεται αφορμή για την εκδήλωση κάθε είδους διακρίσεων και ρατσιστικών αντιλήψεων που πολλές φορές τα τελευταία χρόνια έγινε πεδίο σοβαρών συγκρούσεων στα σχολεία και στην κοινωνία;

- Μια συζήτηση για την αισθητική τους πλευρά που αναδύεται μέσα από παρωχημένα εμβατήρια που θυμίζουν άλλες εποχές, για τους κενούς περιεχομένου τυπικούς λόγους των επισήμων, για την ομοιομορφία βηματισμού και ντυσίματος (πάντα μέσα στη μόδα) και το τι εξυπηρετεί.

Μια συζήτηση για το αν πρέπει να έχουν , όσο υπάρχουν, υποχρεωτικό χαρακτήρα για τους εκπαιδευτικούς και για τους μαθητές. ( Όπως δηλαδή συμβαίνει με την συμμετοχή των φοιτητών ΑΕΙ που συμμετέχουν προαιρετικά) . Τι εξυπηρετούν οι έμμεσες απειλές για τιμωρία κάποιων διευθυντών σχολείων προς τους μαθητές, προκειμένου να αντιμετωπίσουν την απροθυμία συμμετοχής στην παρέλαση;

- Μια συζήτηση για το πώς διαπλέκονται οι παρελάσεις και η ιδεολογία τους, με τις πιο συντηρητικές πολιτικές εκφράσεις και νοοτροπίες της εθνικοφροσύνης, των εξ επαγγέλματος πατριωτών, των εθνικιστών πατριδοκάπηλων που η κυριαρχία τους σε παλιότερες περιόδους και η απειλή ενδυνάμωσής τους στις μέρες μας μόνο δεινά θα έχει να φέρει στον τόπο μας, αφού αυτή η πλευρά, παρά τα μεγάλα λόγια της, αποτελεί ότι πιο «ενδοτικό» πολιτικό μόρφωμα υπάρχει.

Μια συζήτηση για να ανιχνεύσουμε εναλλακτικούς τρόπους επαναφοράς της ιστορικής μνήμης, με την δημιουργική συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών σε συνεργασία με τα σχολεία. Δεν θα ήταν πιο παραγωγικό και δημιουργικό αν π.χ. ο τοπικός δήμος καλούσε όλους τους φορείς και τα σχολεία, και όλοι μαζί να αποφασίζουν κάθε φορά, χωρίς καταναγκασμούς και υποχρεωτικότητες, τις πρακτικές εορτασμού; Αυτές θα μπορούσε να είναι: πορείες που θα συμμετέχει ελεύθερα όλος ο λαός, θεατρικά δρώμενα, χοροί, τραγούδια, συζητήσεις, ομιλίες κ.α.

- Μια συζήτηση για να βρούμε τους καλύτερους τρόπους για να περάσουμε τα μηνύματα του αγώνα , του θάρρους, της αλληλεγγύης , της απελευθέρωσης του λαού μας από τους δυνάστες και κυρίως για να έχουμε μια καθημερινή αγωνιστική στάση ζωής , στάση υπεράσπισης αξιών και ιδεών πανανθρώπινων.

Η Πρωτοβουλία εκπαιδευτικών Αχαΐας των 3 βαθμίδων εκπαίδευσης είναι αποφασισμένη να συνεχίσει τη δράση της με στόχο την κατάργηση των μαθητικών παρελάσεων, με λόγο και πράξη, να ενθαρρύνει τη συζήτηση, τις πρωτοβουλίες και τις αντιστάσεις που προέρχονται από την κοινωνία και από τους λειτουργούς της εκπαίδευσης.