Αρχική σελίδα → Προσωπικά Ενδιαφέροντα → Μουσική

«Στα παραμύθια μπορώ ακόμα να χαθώ»

Ελένη Κεχαγιά, εφ. Πρώτο Θέμα, 10/2/2008

1 Νέος δίσκος, αυτή τη φορά και με άλλες συμμετοχές -τόσο συνθετικά όσο και στιχουργικά. Πώς αποφασίσατε να βάλετε τραγούδια άλλων μέσα σε έναν προσωπικό δίσκο;

Στιχουργικά, έχω συμπεριλάβει ξανά τραγούδια συναδέλφων. Καινούριο ήταν ότι υπήρξαν και μουσικές άλλων σε αυτόν τον δίσκο. Αυτό συνέβη γιατί πριν από έναν χρόνο που ξεκίνησα να φτιάχνω τον δίσκο, η ιδέα που είχα ήταν να είμαι μόνο τραγουδιστής. Να πω μόνο τραγούδια άλλων. Ετσι άρχισα να έρχομαι σε επαφή με ανθρώπους που αγαπώ και θαυμάζω και τους ζήτησα να μου γράψουν κάτι. Οταν λοιπόν μάζεψα το πρώτο υλικό, για κάποιο λόγο που δεν ξέρω κινητοποιήθηκα και άρχισα να γράφω και εγώ. Είναι μάλλον αυτό που λέμε «τρώγοντας έρχεται η όρεξη». Και έτσι αποφάσισα να παντρέψω τα δύο υλικά, δηλαδή κάποια τραγούδια των συναδέλφων και κάποια δικά μου, και να δημιουργήσω μια ενότητα.

2 Είναι δύσκολο για έναν τραγουδοποιό που έχει κάνει καριέρα με τα δικά του τραγούδια να μπει στον ρόλο του ερμηνευτή και μόνο;

Κοίταξε, τα τραγούδια που επέλεξα να πω είναι τραγούδια τα οποία θα μπορούσα να έχω γράψει. Ιδεολογικά και αισθητικά. Με τα δικά μου τραγούδια κατά καιρούς έχω μία φοβία. Εχω στο στούντιο αυτή τη δυσάρεστη σκέψη, ότι αυτό που γράφεις καταγράφεται. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι εμείς είμαστε φτιαγμένοι να παίρνουμε μια κιθάρα και να τραγουδάμε σε ανθρώπους που μας αγαπάνε και τους αγαπάμε. Ανεξάρτητα αν αυτό είναι στο σπίτι σε φίλους ή αν είναι σε δύο χιλιάδες κόσμο, ας πούμε. Το να είσαι μόνο με μηχανήματα και έναν ηχολήπτη είναι εκτός λογικής. Είναι παρά φύσιν.

3 Στον δίσκο συμμετέχει και η Γιώτα Νέγκα. Το τραγούδι το γράψατε σκεπτόμενος τη φωνή της;

Όχι. Το τραγούδι -όπως και το προηγούμενο ομοειδές που φτιάξαμε με τον Οδυσσέα, το «Σ’ τα είπα όλα» που το είπε ο Μάλαμας- φτιάχτηκε απλώς με διάθεση να δημιουργηθεί μια λαϊκή φόρμα. Και στην περίπτωση του Μάλαμα και στην περίπτωση της Γιώτας η σκέψη ποιος θα το τραγουδήσει ήταν δεύτερη. Νομίζω και στα δύο κάναμε διάνα.

4 Σας αρέσει να διηγήστε ιστορίες...

Πάρα πολύ. Και να ακούω ιστορίες. Από πιτσιρικάς μου άρεσαν οι ιστορίες. Στα παραμύθια μπορώ ακόμα να χαθώ.

5 Φέτος στο «Δίπλα στο ποτάμι» εμφανίζεστε δύο παραμυθάδες. Εσείς και ο Χρήστος Θηβαίος. Εκεί τι γίνεται;

Eίμαστε δύο παιδάκια που έχουνε πάρει το καθένα τα παιχνίδια του στη σκηνή και παίζουμε «πέτρα - ψαλίδι - χαρτί». Με τον Χρήστο είμαστε φίλοι 12 χρόνια, αλλά είναι η πρώτη φορά που συνεργαζόμαστε για μεγάλο διάστημα. Και αυτό γιατί όλα αυτά τα χρόνια, λόγω φιλίας, λέγαμε «άσε, του χρόνου». Ισως επειδή ξέραμε ότι δεν υπήρχε κάποιου είδους βιασύνη.

6 H δισκογραφία περνάει κρίση. Πόσο καταλυτικό είναι για έναν καλλιτέχνη;

Aνήκω στη γενιά των τραγουδοποιών της δεκαετίας του ’90 που είμαστε οι τελευταίοι τυχεροί, ο Θηβαίος, ο Δεληβοριάς, ο Φάμελλος και τα άλλα παιδιά. Ηταν αυτή η γενιά που πρόλαβε να καταθέσει ένα στίγμα όταν η δισκογραφία ακόμα άντεχε. Με ενδιαφέρει να αποτυπώνω αυτό που νιώθω και να μπορώ να το εκδίδω, αλλά δεν έχω κάποιο τρομερό άγχος να καταθέσω στίγμα αυτή τη στιγμή. Ούτως ή άλλως, ποτέ δεν ζούσα από τις πωλήσεις των δίσκων μου. Αυτό όμως είναι καταλυτικό για τους νέους ανθρώπους, το ότι πια η δισκογραφία δεν επενδύει σε ανθρώπους που δεν θα της κάνουν απόσβεση μέσα στο επόμενο εξάμηνο. Η δισκογραφία έβαλε τα χεράκια της και έβγαλε τα ματάκια της. Οταν κατάφερε να απαξιώσει το προϊόν απολύτως και κάποια στιγμή έφτανε να παίρνεις με ένα απορρυπαντικό και δύο CD δώρο, και μάλιστα καλά CD, τώρα τι παραπονιέται ότι δεν πουλάει; Και είναι πρόβλημα αυτό για τα νέα παιδιά. Το κατανοώ και βλέπω την αγωνία τους, όταν έρχονται παιδιά 20 και 25 χρονών και μας φέρνουν CD για να τα ακούσουμε. Εχω πάρα πολύ υλικό και δεν ξέρω τι να το κάνω. Δεν ξέρω πώς να βοηθήσω.

7 Άρα η δύναμη των νέων παιδιών είναι μόνο τα live;

Ναι, και αισιοδοξώ πως τα νέα παιδιά θα βρουν τρόπους να προωθήσουν την εργασία τους είτε μέσω Ιντερνετ είτε με το να ασκήσουν πίεση με τρόπους που εκείνα θα επινοήσουν. Κανείς από εμάς δεν τα βρήκε έτοιμα. Θέλω να πω, δηλαδή, πως η τραγουδοποιία είναι μια τέχνη στην οποία δεν υπάρχουν ίχνη. Δεν υπάρχει manual. Ο καθένας πρέπει να επινοήσει τον τρόπο που θα κινηθεί μέσα σε αυτό. Ως εκ τούτου, αισιοδοξώ ότι οι νέοι άνθρωποι θα βρουν τρόπο.

8 Τα δείγματα που φέρνουν τα νέα παιδιά έχουν κάτι νέο να πουν ή προσπαθούν να ακολουθήσουν υπάρχουσες συνταγές;

Εμένα συνήθως μου φέρνουν πράγματα τα οποία πιθανολογούσαν ότι θα μου άρεσαν -κοντά σε εμένα, το οποίο βέβαια δεν μου κάνει κάτι τρομερά ενδιαφέρον. Γι’ αυτό και δεν έχω χρησιμοποιήσει κάποιο από αυτά στις συνεργασίες μου. Και αυτό χωρίς να σημαίνει πως δεν διακρίνω ταλέντο σε κάποια. Αλλά δεν έχουν δική τους προσωπικότητα. Θα γούσταρα να μου φέρει κάποιος 2-3 καλά λαϊκά τραγούδια ή δύο ραπ. Μπορεί να μην τα τραγουδούσα εγώ, αλλά την ομορφιά μπορείς να τη διακρίνεις όπου και αν υπάρχει.

9 Είστε υπέρ του μπλεξίματος των ήχων;

Όταν αντιλαμβάνομαι ότι αυτό γίνεται με αγάπη και γνώση, μπορεί να με ιντριγκάρει. Οταν όμως καταλαβαίνω ότι αυτό γίνεται επειδή δεν είχαμε καμιά καλύτερη ιδέα, με εκνευρίζει. Για αυτό που λέμε συνήθως πάντρεμα ήχων χρειάζεται να θέλει και η νύφη και ο γαμπρός για να παντρεύονται.

10 Ακούτε ξένη μουσική;

Βέβαια. Αλλά στην ξένη μουσική έχω μερικές εμμονές από τις οποίες για να με βγάλει κάποιος πρέπει να μου συστήσει κάτι. Ας πούμε, έχω εμμονή με τον Σπρίνγκστιν. Πριν 6-7 χρόνια κάποιος μου σύστησε την Dido και έγινε και αυτή εμμονή. Εχω εμμονή με τους REM, με τους Floyd. Τα καινούρια πράγματα όμως δεν τα γνωρίζω πολύ. Αν κάποιος όμως μου τα συστήσει, έχω ανοιχτά αφτιά. Αλλά δεν πολυψάχνω. Εχω εμπιστοσύνη στα πράγματα τα οποία με έχουν σημαδέψει και με έφεραν μέχρι εδώ. 10+1ερωτήσεις»Μίλτος Πασχαλίδης*

+1 Χρησιμοποιείτε το Ίντερνετ για να ακούσετε νέες δουλειές; Η αλήθεια είναι ότι χρησιμοποιώ το Ίντερνετ για να βρω παλιές δουλειές. Για να βρω πράγματα τα οποία δεν υπάρχουν πια. Κυρίως διεθνή δισκογραφία. Πιο πολύ ψάχνω πράγματα αρχείου που λείπουν από το δικό μου.