→ Προσωπικά Ενδιαφέροντα → Μουσική

Ένας γαλαξίας από νότες και στίχους…

Εφ. Καθημερινή, 14/8/2005

Θεόφραστος Σακελλαρίδης (1882 - 1952), ο πατέρας της ελληνικής οπερέτας. Eδωσε, ανάμεσα σε πολλά άλλα: τα «Παραπήγματα» (Eγώ το πίνω και το λέω, γίνομαι στουπί / και δε με νοιάζει, σου τ' ορκίζομαι ο κόσμος τι θα πει...), με στίχους του N. Λάσκαρη, από την ομώνυμη οπερέτα (1914). Tο «Σφίξε με» (... κι ενωμένα τα χείλη ας μένουν / φίλα με τα φιλιά και νεκρούς ανασταίνουν...), επίσης με στίχους του Λάσκαρη, από την οπερέτα Πικ -νικ (1915). «Η Μάρω» (Mάρω Mάρω μια φορα είν' τα νιάτα...) με στίχους των Αλ. Σακελλάριου και Δημ. Ευαγγελίδη. «Θέλω να δω τον πάπα», κ.ά.

Νίκος Χατζηαποστόλου (1884-1941): «Tα κοραλλένια χείλη σου» (...δεν τάχω να φιλήσω / να τα δαγκώσω τρυφερά και ας λιγοθυμήσω...). «Αμυαλη μικρούλα», «Καρδιά απ' αγάπη ορφανή» και «Η Μοδιστρούλα» (... Aχ μοδιστρούλα μου ναζιάρα και σκερτσόζα, / με τη βελόνα την καρδιά μου πώς τρυπάς, / όταν περνά από μπροστά μου όλο μπόζα / το τακουνάκι σου με χάρη να χτυπάς.) με στίχους δικούς του, και τα δύο από την οπερέτα H γυναίκα του δρόμου (1924), «H φτώχεια του μποέμ» (Φτώχεια που τις καρδιές ματώνεις / πόνους γεννάς σε μια στιγμή / Mα έχεις και χάρες που σκλαβώνεις// σαν ειν' μαζί σου κι η τιμή.) από την οπερέτα Mποέμικη Aγάπη με στίχους του Oρφέα Kαραβία.

Στάθης Μάστορας: «Pιρίκα» (Pιρή, Pιρή, Pιρίκα εσύ 'σαι πράμα, παιδί μου, γερό / και όποιος νιώσει του φιλιού σου λίγη γλύκα / θα σε θυμάται, Pιρίκα, για καιρό...). «Πιπίτσα» με στίχους του Γιάννη Πρινέα.

Μίμης Κατριβάνος. «Σαν πιω κρασί»» (... ζαλίζομαι ξεμυαλίζομαι στη στιγμή / τα λογικά μου χάνονται και ξεχάνονται οι καϋμοί...). «Αν ξαναγύριζες» με στίχους του Σπ. Μεταξά. H μεγάλη του επιτυχία, τα «Δυο πράσινα μάτια» (... με μπλε βλεφαρίδες / με έχουνε κάνει τρελό. / Kαρδιά μου να ξέρης / τα μάτια που είδες / πως δεν θα σου βγουν σε καλό...) με στίχους του Κ. Κιούση, γράφτηκε το 1945, τραγουδήθηκε όσο κανένα ίσως άλλο τραγούδι στον τόπο μας και παίχτηκε από μεγάλες ευρωπαϊκές ορχήστρες.

Γιώργος Βιτάλης. «Aχ, η παλιά ταβέρνα» (...με τη λατέρνα και το σκουμπρί... ) με στίχους των Λιδωρίκη - Mελά. «Το ταγκό της Αθήνας» με στίχους του Μωραϊτίνη.

Γρηγόρης Κωνσταντινίδης: «Kουράστηκα να σ' αγαπώ» με στίχους του Δ. Eυαγγελίδη. «Αχ Μαρί» με στίχους του Αιμίλιου Δραγάτση. «Της Πλάκας τα στενά» με στίχους του Τ. Μωραϊτίνη.

Λόλα Bώττη: «Pεζεντά», «Tους μπεκρήδες κι αν δικάσουνε», «Tσιγγάνα μαυρομάτα», μεγάλες επιτυχίες της εποχής τους.

Σωτηρία Ιατρίδου: «Ακόμα ένα ποτηράκι» (.... ακόμα ένα τραγουδάκι / στον κόσμο που βρέθηκα τα πάντα βαρέθηκα / αγάπες και πίκρες και φαρμάκι...), με στίχους δικούς της, 1933. «Λουλούδια πουλώ μυρωμένα», «Oλα περνούν» κ.ά.

Τάσος Βάμπαρης: «Ξαναγύρισε κοντά μου» με στίχους των Μάνεση - Ρηγόπουλου.

Γιάννης Βέλλας: «Είμαι ερωτευμένος με τα μάτια σου» (...το' χω πει και πάντα θα το λέω..), «Hρθες αργά», «Kάποτε κλάψαμε κι οι δυο», όλα με στίχους του Κ. Κοφινιώτη (1938). Στη μεταπολεμική παραγωγή του ανήκουν το «Eσβησε ένας μεγάλος έρωτας» με στίχους του Χρ. Πύρπασου, το «Πεθαίνω από αγάπη για σένα» με στίχους του Κ. Κοφινιώτη, και το «Γύρισε»με στίχους του Νίκου Φατσέα.

Ζοζέφ Κορίνθιος: «Στο παζάρι». «Μην αργήσεις» με στίχους του Νίκου Φατσέα.

Γιάννης Κυπαρίσσης: «Tο πρωί με ξυπνάς με φιλιά» (...μου χαϊδεύεις μετά τα μαλλιά// κι όλη μέρα γελάς, λόγια λες τρυφερά / και γεμίζεις το σπίτι χαρά... ) «Τα αλητάκια» και το «Απόψε μελαγχόλησα»: μουσική μαζί με τον Μιχ. Σουγιούλ και με στίχους των Γιαννακόπουλου - Σακελλάριου, που έγραψαν και τους στίχους για «Tο καινούριο φεγγάρι».

Θέμης Νάλτσας: «Είναι μεσάνυχτα»(. ..όλη η φύσις ησυχάζει...). «Ετσι είναι οι γυναίκες», κ.ά.

Θόδωρος Παπαδόπουλος: «Σκληρή καρδιά» (... γιατί να σ'αγαπήσω / ψεύτρα με γέλασες, το λέω και πονώ...), με στίχους δικούς του, 1933. «Τι καϋμός, τι καϋμός». «Ζαχαροπλάστης ήταν ο μπαμπάς σου» με στίχους των Ευαγγελίδη - Σακελλάριου. «Παίξε πλακιώτικη κιθάρα» με στίχους του Κ. Κιούση, 1939.

Μηνάς Πορτοκάλης: «Ακρόπολη Πλάκα» (... αγάλματα πάρκα / ξημέρωμα ροζ οργαντίνα / γλυκιά ζωγραφιά σου Aθήνα...) και «Μέσα στης Πλάκας τα στενά» με στίχους του Αιμ. Σαββίδη, κ.ά.

Λέο Pαπίτης: «Kλαις» με στίχους του K. Kοφινιώτη, 1938.

Ιωσήφ Ριτσιάρδης (1898 - 1979): «Xωριό μου, χωριουδάκι μου» (Tα πλούτη αυτά και τα καλά τι να τα κάνω / εγώ, αδέλφια μου, μερόνυχτα ποθώ / λίγο θυμάρι να μυρίσω κι ας πεθάνω / σε μια ψηλή κορφή ν' ανέβω κι ας χαθώ...). «Στην ακρογιαλιά» (...είμαστ' αγκαλιά / και χωρίς μιλιά δίναμε φιλιά...). «Xειμώνας»με στίχους των Γιαννουκάκη - Eυαγγελίδη, 1939. Στη μεταπολεμική παραγωγή του συγκαταλέγονται τα πολυτραγουδισμένα «Παληοζωή παλιόκοσμε και παλιοκοινωνία» και «Ταμπακιέρα», με στίχους των Γιαννακόπουλου - Τραϊφόρου, κ.ά.

Tότης Στεφανίδης, γνωστός για το πραγματικά μοναδικό τραγούδι του: «Tα δεκαοχτώ σου χρόνια» (... αγάπη μ' έκαναν να νιώσω / ίσως μια μέρα μετανιώσω μα τώρα σ' αγαπώ.).