→ Προσωπικά Ενδιαφέροντα → Ζωγραφική

Και τώρα, σκληρό σεξ!

Μαίρη Αδαμοπούλου, εφ. Τα Νέα, 29/11/2011

«Αποφάσισα να ζωγραφίσω ό,τι όλες οι εξουσίες και οι θρησκείες προσπαθούν να ελέγξουν: την ερωτική πράξη», λέει ο Χρόνης Μπότσογλου, που παρουσιάζει για πρώτη φορά ιδιαίτερα αποκαλυπτικές ερωτικές σκηνές σε μπρούντζο, ακουαρέλες και σχέδια

«Σπάνε» με το πάθος τους τον σκληρό μπρούντζο. Το σώμα τους ξεγλιστρά από το άκαμπτο υλικό και η ζέστη των κορμιών τους νικά το παγωμένο τού μετάλλου. Ο χρόνος σταμάτησε γι' αυτούς τη στιγμή της κορύφωσης. Είναι 22 ζευγάρια σε στιγμές ερωτικής έξαρσης. Εικόνες που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν «ωμές», «πορνογραφικές» ή «αυστηρά ακατάλληλες».

Είναι τα «Ερωτικά», η νέα εικαστική δουλειά του Χρόνη Μπότσογλου, που μέσα από μια σειρά από 22 μπρούντζινα ανάγλυφα, τέσσερα σχέδια με γραφίτη και μολύβι και δώδεκα ακουαρέλες σε λεπτό κινέζικο ρυζόχαρτο - όλα τους πρόσφατα αποκτήματα της συλλογής του δικηγόρου Σωτήρη Φέλιου - κάνουν ντεμπούτο στον εκθεσιακό χώρο του Ιδρύματος «Η Αλλη Αρκαδία».

«Αποφάσισα να αποδώσω ό,τι όλες οι εξουσίες και οι θρησκείες προσπαθούν να ελέγξουν. Πόσω δε μάλλον η χριστιανική, που είναι και η πιο συντηρητική», λέει στα «ΝΕΑ» ο ζωγράφος που αγαπά τη βιωματική τέχνη Χρόνης Μπότσογλου, ο οποίος «παιδεύεται» με το θέμα της απόδοσης της ερωτικής πράξης εδώ και 25 χρόνια - «δεν μπορούσα να βρω το πώς θα καταφέρω να ζωγραφίσω το συγκεκριμένο θέμα», λέει.

Η αντίστροφη μέτρηση άρχισε όταν κλήθηκε να σημειώσει ένα τηλέφωνο και δεν είχε χαρτί. Χρησιμοποίησε τη γραφίδα του για να χαράξει τον αριθμό στον πηλό που είχε μπροστά του. Οταν επέστρεψε να αντιγράψει το νούμερο και το είδε χαραγμένο στον πηλό, διαπίστωσε πως είχε βρει τη λύση κι επί τόπου έφτιαξε το πρώτο ερωτικό του σύμπλεγμα.

«Δεν είμαι γλύπτης, αλλά διαπίστωσα πως μόνο μέσω των αναγλύφων θα μπορούσα να αποδώσω τη συναισθησία που με απασχολούσε, την ταυτόχρονη λειτουργία δηλαδή όλων των αισθήσεων κατά την ερωτική πράξη», εξηγεί ο Χρόνης Μπότσογλου. Κι αν με ειδικό - πανάκριβο, όπως λέει, λάστιχο, διότι ήμασταν και στην εποχή της ευμάρειας - μετέφερε από τον πηλό στον μπρούντζο τα έργα του, δεν έλειψε και η ζωγραφική από τη νέα αυτή ενότητα, καθώς πάνω σε κινέζικο ρυζόχαρτο έχει φτιάξει τα δικά του ερωτικά παλίμψηστα.

Πώς όμως καταφέρνει τα έργα του να είναι ερωτικά κι όχι πορνογραφικά; «Μία τρίχα χωρίζει την ερωτική από την πορνογραφική τέχνη, κι εγώ δεν ξέρω αν κράτησα τις ισορροπίες. Θεωρώ ότι είναι από τις πιο σοβαρές δουλειές που έχω κάνει κι ίσως η πιο παρακινδυνευμένη. Διότι η ερωτική πράξη είναι πέρα όλων των χαρακτηρισμένων ιδεών που κουβαλάμε και δεν είναι εύκολο να απεικονιστεί. Δεν θέλησα να αποδώσω ό,τι ο Τιντορέτο στη "Σουζάνα με τους γέρους" ή ο Τιτσιάνο στη "Δανάη". Είναι εξαιρετικά έργα, αλλά δείχνουν την επιθυμία, το σημείο από όπου ξεκινάει η λαγνεία, όχι την πράξη».

Η ανάγκη τού να ασχοληθεί με την ερωτική πράξη ήταν επειδή ήθελε να ασχοληθεί με ένα ακόμη αρχέτυπο της τέχνης - «με τη μητρότητα και τον θηλασμό δεν θα προλάβω να ασχοληθώ», λέει. Και επειδή πιστεύει πως δεν γίνεται να ζωγραφίσεις κάτι χωρίς να το έχεις παρατηρήσει, δεν αρνείται τον βιωματικό χαρακτήρα της ερωτικής σειράς. «Αλλωστε και στους μαθητές μου έλεγα ότι αν θες να ζωγραφίσεις μια ερωτική σκηνή και να βγάζει συναίσθημα, θα πρέπει να μη σκέφτεσαι τη Μέριλιν Μονρόε που δεν τη γνωρίζεις, αλλά μια κοπέλα που να επιθυμείς πολύ ή να θυμάσαι τον έρωτα που έκανες με μια γυναίκα και σου άρεσε πραγματικά».

Εχει διάθεση όμως ο Ελληνας την εποχή της οικονομικής κρίσης για έρωτα; «Ο έρωτας δεν είναι επίκαιρος ή μη επίκαιρος. Είναι το βασικό ένστικτο της ζωής. Η στάση που κρατάμε απέναντί του μας καθορίζει», απαντά.

Την έκθεση συνοδεύει κατάλογος με κείμενα των Γιώργου Βέλτσου, Χρήστου Λάζου, Θανάση Βαλτινού και Μισέλ Φάις καθώς και ποιήματα του καλλιτέχνη.