Θέρμανση και ψύξη από το υπέδαφος

Χαρά Τζαναβάρα, εφ. Ελευθεροτυπία, 5/9/2005

ΦΤΗΝΗ-«ΚΑΘΑΡΗ» ενέργεια από τα γεωθερμικά πεδία

Άλλη μια πηγή παροχής φθηνής και κυρίως φιλοπεριβαλλοντικής ενέργειας θα μπορούσε να δώσει λύση στην επερχόμενη «ληστεία» της τσέπης μας από την ξέφρενη πορεία του πετρελαίου.

Ο λόγος για τη γεωθερμία, έναν τομέα που παραμένει περιθωριακός στη χώρα μας. Η καθυστέρηση γίνεται ακόμα πιο εμφανής αν συνυπολογιστεί ότι στην Ελλάδα, λόγω της πλούσιας ηλιοφάνειας, εντοπίζονται γεωθερμικά πεδία σε βάθος μόλις 15 έως 20 μέτρων από το φυσικό έδαφος και, μάλιστα, εντοπίζονται θερμοκρασίες που φθάνουν έως και τους 100 βαθμούς.

Πρόκειται για μια εύκολη λύση και μπορεί να εφαρμοστεί σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις. Το κόστος εγκατάστασης είναι αυξημένο κατά 50% σε σχέση με τα συμβατικά συστήματα, αντισταθμίζεται όμως από την ιδιαίτερα υψηλή απόδοση στη φάση της λειτουργίας. Η απόδοση υπολογίζεται σε 4 προς 1, σε σχέση με την ηλεκτρική ενέργεια.

Είναι μία από τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, που βρίσκεται κάτω από κάθε κτίριο, σε κάθε οικόπεδο, και η οποία αγνοείται σήμερα στη χώρα μας. Μπορεί να προσφέρει θέρμανση, ψύξη και ζεστό νερό χρήσης και επιπλέον είναι η πιο καθαρή για το περιβάλλον μορφή ενέργειας. Το μόνο που χρειάζεται για να λειτουργήσει το σύστημα είναι... έδαφος, για την ακρίβεια υπέδαφος, κατά προτίμηση εκτεθειμένο στην ηλιακή ακτινοβολία.

Η αρχή της γεωθερμίας είναι εξαιρετικά απλή. Βασίζεται στο γεγονός ότι, λίγα μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης, η θερμοκρασία είναι σταθερή στους 18-20 βαθμούς Κελσίου. Επομένως, αρκεί να εκμεταλλευτούμε αυτή τη διαφορά μεταξύ εδάφους-υπεδάφους, ώστε να θερμάνουμε το σπίτι μας τον χειμώνα και να το δροσίσουμε το καλοκαίρι χωρίς να πληρώνουμε ενέργεια, μόνο με τη θαλπωρή της γης...

Η μετάδοση της γεωθερμίας στο εσωτερικό μιας κατοικίας γίνεται μέσα από ένα δίκτυο σωληνώσεων, που μπορεί να αναπτυχθεί είτε σε οριζόντια διάταξη και σε χαμηλό βάθος είτε σε κατακόρυφη με τη βοήθεια γεώτρησης. Η επιλογή εξαρτάται από τον διαθέσιμο χώρο. Το σύστημα λειτουργεί με τη βοήθεια μιας γεωθερμικής αντλίας που είναι συζευγμένη με το υπέδαφος και λειτουργεί ως σύνδεσμος ανάμεσα στο υπέδαφος και το κτίριο. Υπολογίζεται ότι συνήθως καταναλώνει το 25-30% της ενέργειας που αποδίδει.

Την περίοδο θέρμανσης αφαιρείται θερμότητα από το υπέδαφος, το οποίο ψύχεται και γίνεται αποθήκη ψυκτικής ενέργειας. Το καλοκαίρι, το υπέδαφος γίνεται αποθήκη θερμικής ενέργειας, αφού απομακρύνει από το κτίριο την ενοχλητική θερμότητα. Ενα θετικό στοιχείο είναι ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί παράλληλα με ηλιοθερμικά συστήματα.

Το πείραμα επιχειρήθηκε σε μεγάλη κλίμακα στην Αττική, στο συγκρότημα των σχολών Μεταλλειολόγων και Ηλεκτρολόγων, στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου, με συνολικό εμβαδόν 6.100 τετραγωνικά. Οι ανάγκες σε ενέργεια ανέρχονται σε 500 kW, από τα οποία τα 350 εξασφαλίζονται με αξιοποίηση της αβαθούς γεωθερμίας. Η εξοικονομούμενη ενέργεια υπολογίζεται σε 30.000 ευρώ τον χρόνο, ενώ μεγαλύτερο όφελος προκύπτει για το περιβάλλον, που θα γλιτώσει από εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα που φθάνουν τους 240 τόνους, σε ετήσια βάση.