ΕπιπλέονΕπιπλέον

Α'. Σχεδιάγραμμα, Β'. Κείμενα, Γ'. Βιβλιογραφία

Θέμα: Εθελοντισμός

Α'. Σχεδιάγραμμα

✍Θέμα: Εθελοντισμός

Πρόλογος

Ε1.Σε ποιους τομείς μπορεί κάποιος να δραστηριοποιηθεί εθελοντικά;

Ε2.Ποια «προσόντα» ή άλλα «εφόδια» απαιτούνται;

Ε3. Οφέλη εθελοντισμού

Β'. Κείμενα

Αλληλεγγύη... γιατί χανόμαστε

Αγγελική Μπουμπούκα, εφ. Ελευθεροτυπία, 11/12/2011

Έναν μικρό θρίαμβο της κοινωνικής αλληλεγγύης πάνω στα αποκαΐδια του κοινωνικού κράτους γνωρίζει τον τελευταίο μήνα η Θεσσαλονίκη.

Το Κοινωνικό Ιατρείο, που ξεκίνησε με πρωτοβουλία ενός πυρήνα γιατρών, εξελίσσεται σε μια δομή που εξυπηρετεί καθημερινά εκατοντάδες ασθενείς και υποστηρίζεται από δεκάδες άλλους.

Ο ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ ΔΕΚΑΔΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΗ ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Στεγασμένο στον 1ο όροφο που παραχώρησε το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης στο κτίριό του στην Αισώπου 24 (καλύπτοντας και το κόστος ηλεκτρικού, θέρμανσης), το Ιατρείο λειτουργεί από τις 7 Νοεμβρίου, τις εργάσιμες μέρες. Ο στόχος είναι να καλύψει πρωτίστως τις ανάγκες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης των ανασφάλιστων πολιτών, που αυξάνονται με δραματικούς ρυθμούς.

Περίπου 40 οδοντίατροι και 30 γιατροί υποειδικοτήτων στελεχώνουν καθημερινά τις βάρδιες σε ξεχωριστά ιατρεία: οδοντιατρικό (πολλαπλές βάρδιες πρωί, μεσημέρι και απόγευμα), γενικής ιατρικής (κάθε απόγευμα), νευρολογικό, ψυχιατρικό και παιδιατρικό (δύο ή τρεις μέρες την εβδομάδα). Η γραμματειακή υποστήριξη, για ραντεβού με τους γιατρούς (στο 2310520386), στελεχώνεται επίσης από περίπου 20 εθελοντές πολίτες.

Στον ίδιο χώρο έχει οργανωθεί φαρμακείο στελεχωμένο από 4-5 φαρμακοποιούς. Τις προμήθειές τους σε περισσευούμενα φάρμακα προσφέρουν πολίτες και φαρμακοποιοί που παραλαμβάνουν τέτοια υπόλοιπα από τους πελάτες τους. Ένα από τα πιο θετικά μηνύματα του πρώτου μήνα λειτουργίας της δομής ήταν οι πολλαπλασιαστικοί ρυθμοί αύξηση της προσφοράς, χάρη στη θερμή υποστήριξη του εγχειρήματος από την κοινωνία της πόλης. Σωματεία, συνδικάτα, συλλογικότητες και μεμονωμένοι αλληλέγγυοι καλύπτουν τις ανάγκες σε εξοπλισμό, αναλώσιμα κ.α.

Το ίδιο διάστημα, στον αρχικό πυρήνα της πρωτοβουλίας προστέθηκαν επιπλέον περίπου 20 συνεργαζόμενοι ιδιώτες γιατροί που δέχονται, επίσης χωρίς αμοιβή, περιστατικά που χρειάζονται εξειδικευμένες διαγνώσεις και θεραπείες, τις οποίες δεν μπορεί να προσφέρει το Ιατρείο.

Το πόσο μεγάλη ανάγκη ήρθε να καλύψει το εγχείρημα αποτυπώνεται στη διαπίστωση ότι ήδη όλα τα ιατρεία είναι γεμάτα. Στην οδοντιατρική περίθαλψη τα περισσότερα περιστατικά (50-60%) αφορούν μετανάστες. Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, όμως, αναζητούν κυρίως Έλληνες που έχασαν τελευταία τις δουλειές και την ασφαλιστική τους κάλυψη, άνθρωποι οι περισσότεροι ηλικίας 50-60 ετών αλλά και πάρα πολλοί νέοι.

«Το εντυπωσιακό είναι ότι υπάρχει τεράστια ανάγκη σε φάρμακα, από ασθενείς με χρόνια και βαριά νοσήματα που βρέθηκαν ξαφνικά σε πλήρη αδυναμία. Για παράδειγμα, ασθενείς με ζαχαρώδη διαβήτη ή στεφανιαία νόσο που δεν μπορούν πια να πάρουν τα φάρμακά τους, απευθύνονται σ' εμάς και εμείς τους τα διαθέτουμε», επισημαίνει μία από τους παθολόγους που πρωτοστατούν στο εγχείρημα και οι οποίοι προτιμούν την ανωνυμία. «Με την εφαρμογή του νόμου Λοβέρδου, ειδικά τον τελευταίο χρόνο, διαπιστώνεται η κατάρρευση του δημόσιου συστήματος υγείας. Έτσι, σήμερα δεν είναι μόνο το περιθωριοποιημένο κομμάτι του κόσμου που δεν έχει πρόσβαση σε φάρμακα και νοσοκομεία, όπως συνέβαινε παλιά. Το βλέπουμε να συμβαίνει και σε ανθρώπους του κοντινού μας περιβάλλοντος».

Παρόλο που ανάλογες δράσεις αναπτύσσονται στο πλαίσιο κι άλλων πρωτοβουλιών, η ομάδα της Θεσσαλονίκης τονίζει με έμφαση ότι δεν αποτελούν ΜΚΟ αλλά «μια κινηματική πρωτοβουλία» και πως δεν κάνουν φιλανθρωπία αλλά αλληλεγγύη σε έναν αγώνα για το δικαίωμα των ασθενών σε δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Κατά το διάστημα που έστηναν το Κοινωνικό Ιατρείο, πλην του Εργατικού Κέντρου, αναζήτησαν υποστήριξη και στον Δήμο Θεσσαλονίκης και το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Όπως εξηγεί η παθολόγος, ο μεν δήμος δεν γνώριζε καν πόσα ακίνητα διέθετε ώστε να εξετάσει την πιθανότητα να προσφέρει στέγαση στη δομή, το δε ΑΠΘ δεν ενεπλάκη αλλά φέρεται να προσανατολίζεται σε μια ανάλογη δράση για τους ανασφάλιστους φοιτητές. Όσο για τον Ιατρικό, τον Οδοντιατρικό και τον Φαρμακευτικό Σύλλογο της πόλης, εκτιμάται ότι αντιμετωπίζουν το εγχείρημα με «ανοχή», όχι δηλαδή ως κάτι ανταγωνιστικό αλλά και χωρίς να το υποστηρίζουν άμεσα.

Όσο υπάρχουν εθελοντές

Ζωή Λιάκα, εφ. Τα Νέα, 16/11/2010

Δουλεύουν σκληρά και αµισθί για να βοηθήσουν περιθωριοποιηµένες οµάδες ανθρώπων

Οσο υπάρχουν εθελοντές Η Ματίνα Γαριδάκη εργάζεται στο υπουργείο Οικονοµικών, η δουλειά της όµως δεν τελειώνει µε το τέλος του ωραρίου. Συνεχίζει να προσφέρει τις υπηρεσίες της χωρίς να αµείβεται, διδάσκοντας ελληνικά σε µετανάστες.

Η Εύη Τσινατσή είναι κοινωνιολόγος και κάθε Τρίτη µαζί µε άλλους εθελοντές οργανώνουν δράσεις για παιδιά που εργάζονται στον δρόµο. Ο εθελοντισµός για αυτούς είναι ένα στοιχείο πολιτισµού, καθώς όσο λιγότεροι περιθωριοποιηµένοι άνθρωποι υπάρχουν σε µια κοινωνία, τόσο πιο προηγµένη είναι.

Ο 15χρονος Ράσελ µε τη µητέρα του, ο Αµπντούλ από το Αφγανιστάν µε τον ξάδελφό του Αζίζ, ο Χάκι από τη Συρία, η Λιν και η Κουίν από το Βιετνάµ, ο Αζίζ από το Ιράν κάθε ∆ευτέρα περνούν µαζί ένα δίωρο. Από τις 6 έως τις 8 το απόγευµα βρίσκονται στην τάξη των αρχαρίων για να µάθουν ελληνικά.

«Θα µάθουµε να κάνουµε ερωτήσεις µε το “πώς”! ∆ηλαδή, µπορούµε να ρωτήσουµε: “Πώς είσαι σήµερα;”». «Μια χαρά κ. Ματίνα. Εσείς;», απαντάει ο Αµίρ και η τάξη ξεσπάει σε γέλια.

«Αυτή η ατµόσφαιρα υπάρχει σε κάθε µάθηµα», λέει η κ. Ματίνα Γαριδάκη, στο σχολείο για τους µετανάστες «Τα πίσω θρανία». Τις ∆ευτέρες τα απογεύµατα έχει ραντεβού µε τους µαθητές της στο πολυπολιτισµικό φροντιστήριο της οδού Τσαµαδού στα Εξάρχεια. Η αµοιβή της γι’ αυτή την εργασία είναιη χαρά που βλέπει στα πρόσωπά τους όταν ανακαλύπτουν καινούργια πράγµατα για την ελληνική γλώσσα. «Αποφάσισα να δώσω λίγο από τον χρόνο µου σε αυτούς που έχουν ανάγκη. Είναι παιδιά που ζουν και εργάζονται εδώ και προσπαθούν να ενταχθούν».

Την ίδια τάξη µοιράζονται µε τη νκ.Μαίρη Τάµπα, η οποία εκτός από τις ∆ευτέρεςτης αφιερώνει και τις Κυριακές της στο «Κυριακάτικο σχολείο». «Εκεί διδάσκω ελληνικά σχεδόν πέντε χρόνια. Αυτό που µε συγκινεί περισσότερο απ’ όλα είναι το ενδιαφέρον που δείχνουν αυτά τα παιδιά για να µάθουν να µιλάνε και να επικοινωνούν όσο το δυνατόν καλύτερα. Σχεδόν όλα θέλουν να µείνουν στην Ελλάδα για πάντα και προσπαθούν να δηµιουργήσουν τις προϋποθέσεις για να το πετύχουν».

Η κ. Τάµπα, µάλιστα, θυµάται πάντα µε συγκίνηση την πορεία του 19χρονου Ιµάντ από τη Συρία, ενός από τους αγαπηµένους µαθητές της που κατάφερε να µπει στα ΤΕΙ.

«ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΝΤΑΧΘΟΥΝ»
«Διδάσκω ελληνικά σε µετανάστες. Είναι συγκινητικό το πόσο θέλουν να µείνουν στην Ελλάδα»

«Θα πάω να βγάλω 2 ευρώ και θα γυρίσω να συνεχίσω τη ζωγραφική µου»

ΓιΑ ΤηΝ ΕΥη ΜιΝΑΤση ο εθελοντισµός µπήκε στη ζωή της όταν αναζητούσε εργασία. «Αρχισα να εργάζοµαι σε Μη Κυβερνητική Οργάνωση, όπου η αµοιβή µου ήταν χαµηλή. Είδα όµως από κοντά πόσο σηµαντικές είναι οι δράσεις των οµάδων αυτών και θέλησα να ασχοληθώ κι εγώ». Ετσι µπήκε στην οµάδα «παιχνίδια στον δρόµο» της ΜΚΟ Αρσις. Εθελοντές προσεγγίζουν παιδιά που εργάζονται στον δρόµο και τα καλούν για να παίξουν, να ζωγραφίσουν ή να κάνουν κατασκευές. «Υπάρχουν δυσκολίες σε αυτό», λέει η κ. Μινατσή γιατι τα παιδιά σε κοιτάζουν καχύποπτα και για να σε εµπιστευτούν απαιτείται χρόνος και υποµονή. Το πρώτο που λένε όταν τα καλείς να παίξετε είναι: «Οχι τώρα γιατί µε βλέπει η µαµά µου και πρέπει να δουλέψω. Οταν έρθουν στο ραντεβού που τους δίνουµε, είναι πάντα µε το κινητό στο χέρι σε περίπτωση που τα καλέσουν για να ελέγξουν την παραγωγικότητά τους». Το παιχνίδι για τα παιδιά είναι πάντα ισχυρό δέλεαρ, έστω και κάτω από αυτές τις συνθήκες. Το µόνο που θυµίζει την κατάστασή τους είναι τα διαλείµµατα που κάνουν λέγοντας: «Θα πάω να βγάλω 2 ευρώ και θα γυρίσω να συνεχίσω τη ζωγραφική µου».

Ηθοποιοί µε πιτζάµες στα νοσοκοµεία

«ΠΑιδιΑ ΜΕ ΟρΟ ήταν τόσο ενθουσιασµένα από την παράσταση που στο τέλος χειροκροτούσαν χτυπώντας το ελεύθερο χέρι στο πόδι τους. Είναι από τα πιο συγκινητικά πράγµατα που έχω ζήσει τα οκτώ χρόνια που ασχολούµαι µε τις παραστάσεις αυτές»!

Η Ντίνη Ρέντη είναι ηθοποιός και µόνιµη συνεργάτις στην Εθελοντική Οµάδα παραστάσεων του Θεάτρου του Νέου Κόσµου, η οποία κάθε εβδοµάδα δίνει παραστάσεις σε νοσοκοµεία και ιδρύµατα για παιδιά.

Παρουσιάζουν «Το αίνιγµα του Τρουλ» της Μαρίας Παπαγιάννη σε σκηνοθεσία του Παντελή Δεντάκη.

«Τέτοιες παραστάσεις, παρά τις δυσκολίες, σε φέρνουν κοντά µε το πρωτόγονο συναίσθηµα το οποίο χάνεται στο επαγγελµατικό θέατρο», λέει. η κ. Ρέντη. Οσο για την ενδυµατολογική γραµµή, οι ηθοποιοί είναι ντυµένοι µε πιτζάµες για να νιώσουν οι µικροί ασθενείς όσο πιο οικεία γίνεται.

Θα πάω κι εγώ εθελοντής ... μέσα στις γιορτές

Αλέξανδρος Παναγιωτάκης, εφ. Ελευθεροτυπία, 31/12/2002

Κάπου στα βουνά του Μεξικού, ο Θοδωρής κόβει ξύλα για να χτιστεί ένα σχολείο για τα παιδιά των Ζαπατίστας. Στη Νάξο, η Ελένη καθαρίζει μια ακτή από τα πεταμένα πλυντήρια. Η Μαρία επισκέπτεται ασθενείς με AIDS, ο Γιώργος διδάσκει ελληνικά σε μετανάστες. Όσο κι αν το 2004 έφερε πρόσφατα στον... αφρό την έννοια του εθελοντισμού, οι άνθρωποι που τον έχουν κάνει πράξη (και στάση ζωής) είναι από καιρό ανάμεσά μας.

Από το σλόγκαν «παντού υπάρχει ένας (τουλάχιστον) μύθος», δεν ξεφεύγει ούτε ο εθελοντισμός: θεωρείται υπόθεση μόνο των νέων στην ηλικία, κατά προτίμηση φοιτητών, με άφθονο ελεύθερο χρόνο και αλτρουισμό. Αν κι έχει μια (μικρή) δόση αλήθειας, αποτυγχάνει να δώσει τη συνολική εικόνα. Όσο κι αν βάλλεται από τα δεξιά (υποβιβαζόμενος σε «ελεημοσύνη» και «φιλανθρωπία») ή από τα αριστερά («τζάμπα εργασία, για να καλύψει τα κενά της κρατικής πρόνοιας»), ο εθελοντισμός μοιάζει πιο πολύ με κάτι άλλο: ένα δώρο είναι, προς κάποιον που δεν ξέρεις, και μάλιστα όχι αγορασμένο και «ετοιματζίδικο» αλλά φτιαγμένο με τα ίδια σας τα χέρια (και την καρδιά, αν δεν σας φαίνεται μελό). Ως γνωστόν, με τα δώρα είναι δυο αυτοί που χαίρονται...

Όποια δουλειά κι αν κάνετε, όποιες σπουδές κι αν στολίζουν το βιογραφικό σας, όσο (λίγο) χρόνο κι αν έχετε, υπάρχει κάποια οργάνωση που δίνει την ευκαιρία να προσφέρετε, όπου και όπως μπορείτε. Συλλέξαμε μερικές αντιπροσωπευτικές περιπτώσεις οργανώσεων, αλλά αν δεν βρείτε αυτό που σας ταιριάζει, μην απογοητευτείτε. Όποιος θέλει, βρίσκει.

Αν έχετε βαρεθεί να αγοράζετε ευχετήριες κάρτες, μπορείτε να κάνετε κάτι πιο πρωτότυπο για να βοηθήσετε τα παιδιά του Τρίτου Κόσμου: δωρίστε τους τα ρούχα που δεν φοράτε πια. Η οργάνωση People to People μαζεύει τα ρούχα, τα παπούτσια και τα ασπρόρουχα σε μεγάλους κίτρινους κάδους σε 250 σημεία της πόλης. Την ακριβή τους τοποθεσία μπορείτε να πληροφορηθείτε από την ιστοσελίδα http://www.humana-greece.org.

Τα παιδιά δεν υποφέρουν μόνο στην Αιθιοπία, αλλά και στα φανάρια της πόλης. Μπλοκάρετε τη βιομηχανία εκμετάλλευσης παιδιών και σταματήστε να τους δίνετε χρήματα. Αν θέλετε κάτι πιο δραστικό, επικοινωνήστε με το Κέντρο Συμπαράστασης Παιδιού και Οικογένειας που βοηθάει αδύναμες οικογένειες, παίζοντας το ρόλο «συνδέσμου» ανάμεσα στο σχολείο και το σπίτι. Γιατροί και δικηγόροι μπορούν να βοηθήσουν με τις ειδικές τους γνώσεις, όπως και οι δάσκαλοι που συνιστούν πλέον «είδος εν ανεπάρκεια». Περισσότερα από την κυρία Μυρτώ Λεμού στο 210-5239402.

Δημιουργική απασχόληση προσφέρει και το Κέντρο Εθελοντικής Εργασίας Αθήνας, στο 27 της Σολωμού. Μπορείτε να εργαστείτε ως εθελοντής σε κάποιο από τα προγράμματα υποστήριξης προσφύγων ή ασθενών στα δημόσια ψυχιατρεία, στην ενισχυτική διδασκαλία παιδιών μουσουλμάνων στο Γκάζι, στα μαθήματα ελληνικών σε ενήλικους πρόσφυγες και μετανάστες. Τα τηλέφωνα του κέντρου είναι (210-)3302182, 3802773, 3841264. Οσοι δεν έχουν περάσει το κατώφλι των 26 χρόνων, μπορούν να ταξιδέψουν στο εξωτερικό, για να εργαστούν σε αντίστοιχες οργανώσεις, μέσω του προγράμματος EVS (European Voluntary Service) που «τρέχει» η οργάνωση.

Ονομάστηκε μάστιγα του αιώνα και όχι άδικα. Το χειρότερο για έναν ασθενή που πάσχει από HIV είναι ο κοινωνικός αποκλεισμός. Οι εθελοντές του Κέντρου Ζωής θα σας ενημερώσουν για το πώς μπορείτε κι εσείς να βοηθήσετε ασθενείς και φορείς του AIDS στο νοσοκομείο ή το σπίτι, απαντώντας στα τηλέφωνα (210-)7233848 και 7240425. «Ένα χεράκι» στην οργάνωση σχετικών bazaar και στις υπόλοιπες δουλειές της οργάνωσης είναι εξίσου πολύτιμο.

Είναι απλό και δεν χρειάζεται καμία προετοιμασία. Μαζί με τρεις φίλους πηγαίνετε με τα τρίγωνα στο Άσυλο Ανιάτων. Οι άνθρωποι που φιλοξενούνται στην οδό Αγίας Ζώνης στην Κυψέλη πιθανότατα θα ακούσουν τα κάλαντα μόνο από εσάς.

Αν είστε αθεράπευτα καταναλωτής, τουλάχιστον εκτονωθείτε σε κάποιο από τα μπαζάρ που διοργανώνουν διάφορες οργανώσεις. Εκτός από τα διάφορα πράγματα που θα βρείτε, πολλά εκ των οποίων και χειροποίητα, τα χρήματα θα πάνε σε καλό σκοπό. Ξεφυλλίστε μια εφημερίδα και διαλέξτε... σκοπό.

Το κλίμα δεν σώζεται με μια καλή πράξη το χρόνο. Στα πλάνα για τη νέα χρονιά δώστε στο περιβάλλον προτεραιότητα. «Θα παίρνω το Μετρό, θα πετάω τα χαρτιά στους ειδικούς κάδους, δεν θα πετάω τα αποτσίγαρα στις ακτές» είναι μερικές καλές προγραμματικές δεσμεύσεις προς τον πλανήτη και τις επόμενες γενιές. Οι οικολογικές οργανώσεις εκπέμπουν SOS και ψάχνουν εθελοντές. Το «Μεσόγειος SOS» (τηλ. 210-8228795) μαζί με τους εθελοντές του οργανώνει καθαρισμούς ακτών, έκδοση περιοδικού, παρουσιάσεις εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε σχολεία, αλλά και Διεθνείς Συναντήσεις Νέων από όλη τη Μεσόγειο.

Γίνε εθελοντής αιμοδότης! Δεκαπέντε μόλις λεπτά από το χρόνο σας, στο κέντρο αιμοδοσίας οποιουδήποτε δημόσιου νοσοκομείου, αρκούν για να σώσετε μια ζωή.

Όλοι ξέρουμε τι είναι, κι ας μην το πολυσκεφτόμαστε. Στο γηροκομείο μπορεί να ζει κι ο δικός σας παππούς για λόγους ανάγκης ή κι από επιλογή του. Γιατί να μην περάσετε μαζί του μια ολόκληρη μέρα; Το γηροκομείο είναι γκρίζο, μπορεί όμως να ζωντανέψει αν κάνετε εκεί το φετινό σας πάρτι. Τα γερόντια θα το φχαριστηθούν, θα ακούσετε ατέλειωτες ιστορίες για το Μεσοπόλεμο, θα μάθετε ταγκό και πώς φλέρταραν οι νέοι τον προηγούμενο αιώνα.

Είναι η λέξη που οι άνθρωποι δυσκολεύονται να προφέρουν περισσότερο από κάθε άλλη: καρκίνος. Η νόσος που τη λένε επάρατο μπορεί να γιατρευτεί αν στηρίξουμε την προσπάθεια της επιστήμης. Πιείτε ένα ποτό λιγότερο και στηρίξτε την Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία. Τηλέφωνα (210) 6449035, 6456713, 6456714-5.

«Αν θες να γίνεις άνθρωπος, πάρε ένα σκύλο», έλεγε ένας από τους μεγάλους μας συγγραφείς. Μην αγοράσετε κουτάβι, υιοθετήστέ το από το δρόμο ή από κάποιο φίλο. Ένας κοπράκος σάς περιμένει ίσως και στην Ελληνική Φιλοζωική Εταιρεία (210-2581391, 2514716), ενώ αν θέλετε να γίνετε κομμάτι του δικτύου εθελοντών της οργάνωσης (που βοηθούν σε έκτακτες καταστάσεις) τα σωστά τηλέφωνα είναι τα (210)7211666 και 7226444.

Αδέσποτα ζώα κι αδέσποτοι άνθρωποι. Τα Χριστούγεννα είναι ίσως η πιο σκληρή γιορτή για εκείνους που έμειναν δίχως σπίτι. Αν θέλετε να κάνετε κάτι για τους άστεγους της πόλης, μην τους δίνετε ελεημοσύνη. Καλύτερη είναι μια συνδρομή στο περιοδικό τους. Λέγεται «Δρομολόγια» και απαντά στο 210-3808027.

Ακούτε τις κραυγές της τα βράδια και δυναμώνετε την ένταση στο στερεοφωνικό. Κλείστε τον ήχο και χτυπήστε το κουδούνι της. Η γυναίκα που τρώει ξύλο στο διπλανό διαμέρισμα μπορεί να μην έχει κανέναν άλλο. Περισσότερα για το πώς μπορείτε να τη βοηθήσετε από τη Γραμματεία Ισότητας στα τηλέφωνα 210-3315291-6.

Τα χριστουγεννιάτικα είδη της UNICEF είναι καλαίσθητα, με μεγάλη ποικιλία και θα σας θυμίσουν τα δικά σας παιδικά χρόνια. Μπορείτε να τα δείτε στην ιστοσελίδα www.unicef.gr μαζί με ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τα παιδιά του κόσμου και τους τρόπους να τα βοηθήσετε.

Στην οδό Αίμονος 79, στην Ακαδημία Πλάτωνος, λειτουργεί σχολείο και ξενώνας για παιδιά μεταναστών από την οργάνωση «Μητέρα Τερέζα» της Καλκούτας. Πηγαίντε, παίξτε με τα παιδιά κι ίσως να προσφέρετε κάποια δώρα. Σε πιο μόνιμη βάση, μπορείτε ως εθελοντές να μαγειρέψετε το φαγητό που μοιράζεται στους άστεγους, να διδάξετε μαθήματα γλώσσας στα παιδιά που παρακολουθούν το σχολείο που λειτουργεί εκεί ή να δώσετε οποιαδήποτε άλλη βοήθεια. Τηλέφωνο επικοινωνίας το 210-5142219.

Το Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών (210-3813928 και 3304901) βοηθά τους πρόσφυγες και τους λαθρομετανάστες που καταφθάνουν στη χώρα, με νομική και κάποιες φορές υλική υποστήριξη. Η δουλειά για το ετήσιο αντιρατσιστικό Φεστιβάλ ξεκινάει επίσης από πολύ νωρίς, και κάθε βοήθεια είναι ωφέλιμη. Στο «Στέκι» που διατηρεί το Δίκτυο (Βαλτετσίου 35) οργανώνονται και μαθήματα γλώσσας για μετανάστες από την ομάδα δασκάλων «Πίσω Θρανία». Σε εθελοντική βάση υπάρχουν πολλά που μπορείτε να κάνετε για να παρέχετε στήριξη σ' όσους αναγκαστικά βρήκαν καταφύγιο στη χώρα μας.

Στον ίδιο χώρο μπορούν να πάνε όσοι θέλουν να συμμετάσχουν (οικονομικά ή με άλλους τρόπους) στο χτίσιμο ενός σχολείου για τα παιδιά των Ζαπατίστας στα βουνά του Μεξικού. Εκεί συνεδριάζει κάθε Δευτέρα και Τρίτη η Καμπάνια «Ένα σχολείο για την Τσιάπας» (εναλλακτικά, απαντάνε στο τηλέφωνο 210-7522248 και στο e-mail: [email protected])

Αν ανηφορίσετε προς την Πεντέλη, πάρτε μαζί όσπρια, ρύζι ή λάδι και κάποια παιχνίδια. Παραδώστέ τα στο Κέντρο Φιλοξενίας Κούρδων προσφύγων, που έχουν οργανώσει εκεί οι Γιατροί του Κόσμου. Για επιπλέον βοήθεια, επικοινωνήστε με τα γραφεία της οργάνωσης (Λεωφόρος Αλεξάνδρας 207, τηλ. 210-6440300). Προσφορά χρημάτων, αλλά και φαρμάκων για το πολυϊατρείο των Γιατρών του Κόσμου είναι επίσης πολύτιμη. Πληροφορίες και μέσω Διαδικτύου (www.mdmgreece.gr).

Κύμα εθελοντισμού

Λιάνα Σπυροπούλου, εφ. Ελευθεροτυπία, 13/02/2002

Ένα χρόνο μετά την έναρξη της εκστρατείας προσέλκυσης εθελοντών για την Ολυμπιάδα της Αθήνας και οι υπεύθυνοι του «Αθήνα 2004» δηλώνουν ευχαριστημένοι αλλά όχι εφησυχασμένοι από τη μέχρι στιγμής εκδήλωση ενδιαφέροντος.  Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, μέχρι και χθες είχαν υποβληθεί στη διοργανώτρια αρχή 32.562 αιτήσεις συμμετοχής από ανθρώπους που ενδιαφέρονται να προσφέρουν εθελοντικές υπηρεσίες στους Ολυμπιακούς του 2004. Από αυτούς το 59% είναι Έλληνες (19.015), το 26% αλλοδαποί και ομογενείς (8.547) και το 15% Κύπριοι (5.000). Οι διοργανωτές έχουν ‑όπως οι ίδιοι λένε‑ άλλον ένα λόγο να είναι αισιόδοξοι, αφού εκτός από τις ατομικές αιτήσεις έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον και 487 φορείς, όπως για παράδειγμα ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός, αλλά και 800 φορείς της Ομογένειας.

Παρ' όλα αυτά, το έργο του «Αθήνα 2004» στον τομέα του εθελοντισμού παραμένει δύσκολο. Κι αυτό γιατί μπορεί για τη διεξαγωγή των Αγώνων να χρειάζονται 60.000 εθελοντές (45.000 για τους Ολυμπιακούς και 15.000 για τους Παραολυμπιακούς) και να έχει ήδη καλυφθεί περισσότερο από το 1/3 μέσω των αιτήσεων, αλλά αυτοί πρέπει να επιλεγούν ανάλογα με τα προσόντα τους όπως έγινε και στις άλλες Ολυμπιάδες από μια δεξαμενή 100.000 ατόμων.  Όσον αφορά το χρονοδιάγραμμα, μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους πρέπει να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία συλλογής δηλώσεων, ενώ πριν από το τέλος του 2003 θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί οι «συνεντεύξεις» με τους υποψήφιους εθελοντές, να επιλεχθούν οι κατάλληλοι και να γίνει η κατανομή στις θέσεις.

Οι Τομείς Απασχόλησης των Ολυμπιακών Εθελοντών θα είναι οι εξής:

  Το αν οι θέσεις θα καλυφθούν και ο «Αθήνα 2004» θα κερδίσει αυτό το στοίχημα -κάτι που αρκετοί έχουν αμφισβητήσει- δεν μπορεί να το γνωρίζει κανείς. Το σίγουρο είναι ότι η επιτυχία των Ολυμπιακών Αγώνων ανήκει στους 34.548 εθελοντές της Βαρκελώνης, τους 60.422 της Ατλάντα και τους 47.000 εθελοντές των Αγώνων του Σίδνεϊ.

Άπαντες στο κυνήγι των εθελοντών

  Εφ. Ελευθεροτυπία, 26/1/2001

Στο κυνήγι εθελοντών έχουν επιδοθεί οι Έλληνες πολιτικοί αλλά και τα στελέχη της Οργανωτικής Επιτροπής των Ολυμπιακών Αγώνων. Η Γιάννα Αγγελοπούλου ζήτησε, χθες , τη συνδρομή των Ελλήνων του εξωτερικού. Ο Γιώργος Φλωρίδης πήρε την υπόσχεση από υπουργούς της Κύπρου ότι περίπου 10.000 Κύπριοι θα έρθουν στην Αθήνα τις μέρες της διοργάνωσης, για να εργαστούν εθελοντικά! Παράλληλα, η Φάνη Πετραλιά συνέταξε και διένειμε μέσω των οργανώσεων της Νέας Δημοκρατίας το «δελτίο εθελοντή», με το οποίο καλεί τους Έλληνες και τις Ελληνίδες της παράταξης να στηρίξουν με τη συμμετοχή τους, την προσπάθεια του εθελοντισμού. Την Τρίτη, η Οργανωτική Επιτροπή διοργανώνει ημερίδα για τον Εθελοντισμό, στην οποία θα παραστεί ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης. «Υπολογίζουμε στη βοήθεια 60.000 εθελοντών», δήλωσε η πρόεδρος του «Αθήνα 2004» η οποία συνόψισε ως εξής το τετραετές πρόγραμμα: «Το 2001 είναι χρονιά για την επικοινωνία. Το 2002, για την κινητοποίηση. Το 2003, για τη συμμετοχή και το 2004, για τη δράση».

Το Παιδικό Μουσείο ζητεί εθελοντές

  Εφ. Ελευθεροτυπία, 12/3/2001

Για άλλη μία χρονιά το Ελληνικό Παιδικό Μουσείο προάγει τον εθελοντισμό. Φέτος ειδικά, που το 2001 ανακηρύχθηκε παγκόσμιο έτος εθελοντών, το Ελληνικό Παιδικό Μουσείο καλεί 30 νέες και νέους που επιθυμούν να συμμετάσχουν στον τέταρτο κύκλο του προγράμματος εθελοντών. Το αντικείμενο της εργασίας βασίζεται στις επιθυμίες και δυνατότητες του κάθε εθελοντή σε σχέση με τις ανάγκες του μουσείου και μπορεί να αφορά την ερμηνεία εκθεμάτων και εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων, την καταγραφή και συντήρηση των συλλογών, την επιμέλεια εντύπων, γραφιστική επιμέλεια, επικοινωνία και δημόσιες σχέσεις, υποδοχή επισκεπτών, γραμματειακή υποστήριξη, έρευνα κοινού κ.ά. Μετά τις 120 ώρες εθελοντικής εργασίας, χορηγείται βεβαίωση!

Γ'. Βιβλιογραφία-Παραπομπές