→ Ιστορία → Αρχαία ελληνική ιστορία

Βρήκαν το μυστικό των Αιγυπτίων

Γιώργος Αγγελόπουλος, εφ. Τα Νέα, 23/10/2003

Ερευνητές ανακάλυψαν τον τρόπο που ταρίχευαν τους νεκρούς τους

Γερμανοί ερευνητές έλυσαν το μυστήριο που περιέβαλλε το πώς οι αρχαίοι Αιγύπτιοι μουμιοποιούσαν τους νεκρούς τους. Χρησιμοποιώντας τεχνολογία αιχμής, ανίχνευσαν το συντηρητικό σε απόσταγμα ξύλου κέδρου.

Χημικοί από το Πανεπιστήμιο του Τίμπινγκεν και το Ινστιτούτο Ντέρνερ, που έχει την έδρα του στο Μόναχο, αναπαρήγαγαν μια αρχαία επεξεργασία του ξύλου του κέδρου και βρήκαν ότι αυτό περιέχει ένα χημικό συντηρητικό που ονομάζεται γουαϊάκη. «H σύγχρονη επιστήμη βρήκε επιτέλους το μυστικό, γιατί ορισμένες μούμιες μπορεί να συντηρηθούν για χιλιάδες χρόνια», δήλωσε χθες προς το πρακτορείο Ρόιτερ ο Ούλριχ Βέσερ του Πανεπιστημίου του Τίμπινγκεν.

H ομάδα δοκίμασε στη συνέχεια τα χημικά που βρέθηκαν στο ξύλο του κέδρου σε φρέσκα χοιρινά παϊδάκια. Διαπίστωσε ότι οι ουσίες αυτές είχαν εξαιρετικά ισχυρή αντιβακτηριακή επίδραση χωρίς να βλάπτουν τον ιστό του σώματος. Τα ευρήματα, τα οποία δημοσιεύονται στην επιστημονική επιθεώρηση «Nature», θα εκπλήξουν τους αιγυπτιολόγους, οι οποίοι πίστευαν ότι το λάδι της ταρίχευσης προερχόταν από τον ιουνίπερο (αγριοκυπάρισσο) και όχι από τον κέδρο.

Γουαϊάκη

H ομάδα έλεγξε και αποστάγματα από ιουνίπερο, αλλά διαπίστωσε ότι δεν περιέχουν το συντηρητικό γουαϊάκη. Σύμφωνα με τον Βέσερ, παρά το γεγονός ότι υπήρχαν αρχαίες αναφορές σε «χυμό κέδρου», οι μελετητές πίστευαν ότι ο ιουνίπερος ήταν η πηγή του συντηρητικού γουαϊάκη, επειδή μερικές μούμιες βρέθηκαν να κρατούν καρπούς ιουνίπερου.

Οι τυμβωρυχίες ανάγκασαν τους αρχαίους Αιγυπτίους, οι οποίοι μουμιοποιούσαν τους νεκρούς τους με την ελπίδα ότι έτσι θα τους έκαναν να ζήσουν αιώνια, να θάβουν βαθύτερα τους ηγέτες τους όταν πέθαιναν. H αποσύνθεση ήταν πολύ ταχύτερη, πράγμα που σημαίνει ότι έπρεπε να βρουν ένα συντηρητικό, καθώς και να βάζουν τα πτώματα σε αλάτι. H ομάδα εξήγαγε το λάδι του κέδρου χρησιμοποιώντας μια μέθοδο που αναφέρεται από τον Ρωμαίο Πλίνιο τον Πρεσβύτερο, ο οποίος είχε γράψει για μια αλοιφή ταρίχευσης με το όνομα «cedrium». Μολονότι δεν υπάρχουν σύγχρονες περιγραφές, οι αιγυπτιολόγοι είχαν παραβλέψει την αφήγηση του Πλίνιου επειδή είχε γραφτεί αιώνες νωρίτερα. Και η ομάδα διαπίστωσε ότι το απόσταγμά της από ξύλο κέδρου περιείχε το συντηρητικό-κλειδί γουαϊάκη. «Μπορούμε να καταδείξουμε την ακρίβεια των γραπτών του Πλίνιου με την επιστήμη του 21ου αιώνα», δήλωσε ο Βέσερ. Κρίσιμης σημασίας για την έρευνα της ομάδας ήταν η ανακάλυψη αχρησιμοποίητου ταριχευτικού υλικού, το οποίο βρέθηκε δίπλα στην εξαιρετικά καλοδιατηρημένη μούμια του «Σαάνχ-καρέ», ηλικίας 2.500 ετών. H ανακάλυψη αυτή τους επέτρεψε να αναλύσουν χημικά την ουσία χωρίς αυτή να έχει έρθει σε επαφή με ιστούς του σώματος.