ΕπιπλέονΕπιπλέον

Μάθημα XXXVI

Valerius Maximus, 4, 3, 5 (Με ορισμένες αλλαγές)

4.3.5 M'. autem Curius, exactissima norma Romanae frugalitatis idemque fortitudinis perfectissimum specimen, Samnitium legatis agresti se in scamno adsidentem foco eque ligneo catillo cenantem++quales epulas apparatus indicio est++spectandum praebuit: ille enim Samnitium diuitias contempsit, Samnites eius paupertatem mirati sunt: nam cum ad eum magnum pondus auri publice missum attulissent, benignis uerbis inuitatus ut eo uti uellet, uultum risu soluit protinus 'superuacuae' inquit, 'ne dicam ineptae legationis ministri, narrate Samnitibus M'. Curium malle locupletibus imperare quam ipsum fieri locupletem, atque istud ut pretiosum, ita malo hominum excogitatum munus refertote et memento me nec acie uinci nec pecunia corrumpi posse'. Idem, cum Italia Pyrrum regem exegisset, nihil omnino ex praeda regia, qua exercitum urbemque ditauerat, adtigit. decretis etiam senatu septenis iugeribus agri populo, sibi autem quinquaginta, popularis adsignationis modum non excessit parum idoneum rei publicae ciuem existimans qui eo, quod reliquis tribueretur, contentus non est.

Μια απόπειρα δωροδοκίας

Ο Μάνιος Κούριος Δεντάτος (Manius Curius Dentatus· βλ. την εισ. στο μάθ XXII) υπήρξε μια θρυλική φυσιογνωμία της ρωμαϊκής ιστορίας. Ολιγαρκής και αδιάφθορος έδωσε -όπως μας πληροφορεί το παρακάτω χωρίο- μια περήφανη απάντηση στους πρέσβεις των Σαμνιτών που προσπάθησαν να τον δωροδοκήσουν με χρυσάφι. Η εγκράτεια και η ολιγάρκεια διέκρινε γενικότερα -έτσι τουλάχιστον υποστήριζαν οι Ρωμαίοι- τους ήρωες των πρώτων αιώνων της Ρώμης. Στην αντίληψη των Ρωμαίων ιστορικών η ηθική παρακμή (βλ. τις εισ. στα μαθ. XI και XXX) συνδέθηκε κύρια με τα ελαττώματα της απληστίας (avaritia) και της τρυφής (luxuria).

Ο Μάνιος Κούριος αρνείται τα δώρα των ΣαμνιτώνManius Curius Dentatus maxima frugalitate utebatur, quo* facilius divitias contemnere posset. Die quodam Samnitium legati ad eum venerunt. Ille se in scamno assidentem apud focum et ex ligneo catillo cenantem eis spectandum* praebuit. Samnitium divitias contempsit et Samnites paupertatem eius mirati sunt. Nam cum ad eum magnum pondus auri publice missum attulissent, ut* eo uteretur, vultum risu solvit et protinus dixit: «Supervacaneae, ne* dicam ineptae, legationis ministri, narrate Samnitibus Manium Curium malle locupletibus imperare quam ipsum fieri locupletem; et mementote me nec acie vinci nec pecunia corrumpi posse».

Αρχικοί χρόνοι ρημάτων

3, utor-usus sum-uti, χρησιμοποιώ, 36, αποθετικό

3, contemno-contempsi-contemptum-contemnere, περιφρονώ, 36

-possum-potui-/-posse, δύναμαι, μπορώ, 6

4, venio-veni-ventum-venire, έρχομαι, 14

3, assideo-assedi-assessum-assidere, κάθομαι, 36

1, ceno, δειπνώ, γευματίζω, 36

1, specto, κοιτάζω, προσέχω, 28

2, praebeo-praebui-praebitum-praebere, παρέχω, 36

1, miror-miratus sum-mirari, θαυμάζω, 36, αποθετικό

3, mitto-misi-missum-mittere, στέλνω, ρίχνω, 13

3, affero-attuli-allatum-afferre, φέρνω, 25 (προστακτική affer/adfer)

3, solvo-solvi-solutum-solvere, λύνω, χαλαρώνω, 36

3, dico-dixi-dictum-dicere, λέγω, 12 (προστακτική dic)

1, narro, αφηγούμαι, 1

3, malo-malui-/-malle, προτιμώ, 36

1, impero, διατάζω, 7

3, fio-factus sum-fieri, γίνομαι, 16, (παθητικό του facio)· βλ. γραμματική σελ. 91-92. [παθητικό: interfio & interficior]

3, memini-/-/-meminisse, θυμάμαι, 25, ελλειπτικό· βλ. γραμματική, σελ. 91-92

3, vinco-vici-victum-vincere, νικώ, 13

3, corrumpo-corrupi-corruptum-corrumpere, διαφθείρω, 36

 

Συντακτικές Παρατηρήσεις

Γραμματικές Παρατηρήσεις

Ασκήσεις

Ερωτήσεις Πανελληνίων